به بشر یک بخش مشخص از مغز، شناخته شده بعنوان غده ی پینه-آل یا همچنین بعنوان چشم سوم، اعطا شده است. دلیل گذاشتن اسم پینه-آل بر روی این غده به دلیل اینست که شبیه به یک مخروط کاج است.
یک مخروط کاج کوچک که کنترل کننده ی مشتقات سروتونین، ملاتونین، است که با هورمونهای ما سر و کار دارد و بر بخش بندی الگوهای خواب/بیداری، مشتمل بر فعالیتهای فصلی بدن ما، تاثیر می گذارد.
این مخروط کاج کوچک می تواند نزدیک مرکز
مغز در مکانی مابین دو نیمکره مغز یافت شود.
فرد می تواند این فعالسازی را از طریق یوگا، مدیتیشن و تنوعی از دیگر روش های رمزی، بدست آورد. به محض فعال شدن این غده، فرد قادر است تا آزادانه به بُعد های دیگر سفر کند یا بعبارت دیگر به توانیی ای می رسد که به آن بعنوان سفر ستاره ای (astral projection) یا دید-از-راه-دور (remote viewing) اشاره شده است.
از طریق روشهای باستانی و تمرینات پیشرفته، فرد می تواند حتی افکار و اقدامات افراددیگر در دنیای فیزیکی را کنترل کند. گرچه اینبنظر غیرممکن می آید، دولتهای اتحاد جماهیر شوروی سابق همانند سازمانهای سایه ای متعدد، برای یک دوره واقعا طولانی در حال جستجو کردن این تاثیرات بوده اند، و اطلاعات را از چشم عموم دور نگه داشته اند.
دلیل اینکه ما قادر به کسب این ویژگی شگفت انگیز درون مغزمان نیستیم به دلیل میزان سدیم فلوراید درون مغزمان است که بطور روزانه از طریق دستگاه گوارش جذب می کنیم. غده پینه-آل اکثر سدیم فلورایدی که وارد بدنمان می شود را جذب می کند.
این (جذب سدیم فلوراید) الزاما غده پینه آل را گُنگ و لال می کند و این غده دیگر قادر نیست تا فرایندهای هورمونی در بدن را متعادل کند.
در واقع، ذخیره آبی ایالات متحده، حاوی حدود 90 درصد فلوراید و دیگر محتویات است. حتی آبهای فیلتر شده ای که از سوپر مارکت ها می خرید قادر به فیلتر و جداسازی فلوراید نیستند.
یک روش برای مبارزه با این مشکل، اسمز معکوس یا تقطیر آب، است که تقطیر آب گزینه ارزانتری است.
ما مدعی تئوریسین توطئه نیستیم، اما اصولا
مدعی نگرانی عمیق مان برای عدم اتصال بین معنویت و واقعیت هستیم.
پزشکی نوین چیز کمی در مورد نقش غده پینه-آل
می داند اما این غده در متافیزیک دارای یک تاریخچه ی غنی است.
