جستجوی این وبلاگ

شنبه، آذر ۲۲، ۱۳۹۹

حقیقت در مورد توئین فلیم ها در مقابل روابط کارمایی


حقیقت در مورد توئین فلیم ها در مقابل هر نوع مواجهه رمانتیک دیگر، حتی وقتی که آن را "عشق کارمایی" می نامند، اینست که در درون دنیای توئین فلیم ها، شما یک فرایند جهانی عشق-هیلینگ-دهنده را به نمایش گذاشته اید، با همه دره ها و قله هایش از آنچه که یک رابطه حقیقی بر مبنای عشق ارتباطی، هست و می تواند باشد.

در درون توئین فلیم ها یک ریسمان از "(عشق) حاصل شده" نسبت به "(عشق) کیهانی"، وجود دارد، یک ریسمان بدون زمان که زندگی های گذشته مان را مرتبط می کند، و ما را در سفر مان در رابطه با توئین فلیم مان به جلو می راند.

در جهان توئین فلیم، ما می توانیم به این فهم برسیم که بمنظور کامیابی و یکی شدن با همراه حقیقی مان، عشق حقیقی مان، ما اول باید به جلو برویم و با انواعی از از-دست-دادن ها مواجه شویم. برخی از این از-دست-دادن ها ممکن است خشن، متناوب، باشند و ضایعه ای در قلبتان بر جای بگذارند، اما ما می دانیم که بعد از رفتن به درون این فرایند در نهایت ما در اتحاد با توئین فلیم مان، یکی خواهیم شد. در درون همه تاریکی، نور خواهد بود.

و ممکن است این سوال مطرح شود: "خوب، هر کسی به چنین چیزی اعتقاد دارد؟ که ما باید قبل از مواجهه با نور با تاریکی روبرو شویم؟"

و پاسخ متاسفانه منفی است. و این همان چیزی است که بر اکثر ما تاثیرگذار است، چون ما در جامعه ای با فیلم ها و عقیده عمومی بزرگ شده ایم که معتقدیم که عشق حقیقی ساده است، و یکدفعه اتفاق می افتد ...."به محض اینکه با دیدن یک ستاره آرزو کنید".

بسیاری از ما با دیدن یک ستاره آرزو کرده ایم واتفاقی نیفتاده است. کسانی از ما که به فرایند توئین فلیم در طی مراحل مختلف معتقدند، می دانند که بسیار فراتر از آرزو کردن با دیدن یک ستاره یا منتظر ماندن برای اینکه همه چیز خودش بطور طبیعی رخ دهد، وجود دارد.

ما دسته ای از قواعد و نورم هایی را داریم که جدای از چیزی است که جامعه در مورد چگونه رخ دادن یک رابطه مشخص برای ما تعریف کرده است.

جامعه، روابط کارمایی را تشویق می کند. و اگر این روابط برای شما خوب از آب در می آید، خوب است. اگر شما در خانواده ای ثروتمند، با جلوه ای زیبا، و دلربا بدنیا آمده اید، این بسادگی یک عشق با سولمیت تان را جذب می کند و شاید حتی نیازی نداشته باشید تا با دنیای توئین فلیم ها آشنا بشوید. متاسفانه برای اغلب ما اینطور نیست. یا شاید باید بگویم خوشبختانه!، و دلیلش این است: 

مهم نیست چقدر کشمکش ها و چالش های روزانه تان را دوست ندارید ... اینها هدایای الهی هستند. همه آن لحظاتی که شما را دیوانه می کنند، یا آرزو می کنید کاش هرگز اتفاق نیفتاده بودند، هدایای الهی برای روحتان هستند. بخاطر اینها، درک عمق و دانش بسیاری در مورد روابط به شما داده شده است – نه روابط کارمایی، بلکه روابط با روح های دیگر، و دنیای انرژیکی شما گسترده شده است و فورا اتصال و برقراری ارتباط شما با جهان هستی وسیع و بسط داده شده است. بخاطر همه چالش هایی که در پیش رو دارید همه اینها امکانپذیر هستند. کسی که همیشه همه چیز را در دیس نقره ای دریافت کرده است نمی داند این کشمکش ها چگونه هستند و اینکه چقدر روح ها را بسیط و گسترده می کنند.

در یک رابطه کارمایی، درست مانند یک رابطه توئین فلیم، شما می توانید در کنار گذر از افرادی که در زندگی های گذشته تان بوده اند، منافعی را بدست آورید، اما این یک سری چاره است و نه یک فرایند با مراحل متعدد، مانند آنچه که در بودن در فرایند توئین فلیم وجود دارد. در یک رابطه کارمایی شما می توانید از یکدیگر از نظر معنوی بیاموزید و رشد کنید، اما بسته به انتخابتان، یک سری چیزها را از دست می دهید، و تعقیب حقیقی یک هشیاری و بیداری از طریق فرکانس ها با روح دیگر یا با جهان هستی وجود ندارد. شما ممکن است این فرکانس ها که از جهان هستی و دیگران می آیند را احساس کنید اما این یک فرایند بیداری معنوی که در آن اتصال نهایی با قُل خودتان و جهان هستی را جست و جو کنید، نیست.

روابط کارمایی، بسته به تفسیرتان، می توانند به معنای تنوعی از چیزها باشند، اما یک معنای قطعی که ندارند "ارتباط توئین فلیم" است که بر مراحلی تکیه دارد که شما باید بمنظور تکمیل اتحادتان به درون این مراحل بروید. و این بازتاب جهان هستی است چون این فرایند دارای فضاهایی است که با تاریکی که در میانش نقاط بی همتای درخشان نور هستند، پر شده است. 

در یک رابطه توئین فلیم ما در درون مراحل مختلف می رویم، و غالبا با یک قُل فرار-کننده دست و پنجه نرم می کنیم، و قادر هستیم تا ارتعاشات درونی روح مان را برای ایجاد یک اتصال بکار ببریم، عروج و بالا رفتن معنوی را به ارمغان آوریم و به درون مرحله بُعد پنجم حرکت کنیم، که در آن بُعد این ارتعاشات بازشناسی می شوند، از همیشه قویتر می شوند و ما را در مسیر الهی به پیش می برند.

روح ما انعکاس جهان هستی است، روح ما تاریکی بی منتها را کاوش می کند، اما در درونش قادر است تا نور را بیابد. و این لحظات درخشش نور به همه این تاریکی و تهی بودن جلوه می بخشد. پس بله،  از طریق بسیاری از-دست-دادن ها، "برنده شدن" های ما نهایتا پدیدار خواهند شد. اینگونه است که انگار یک فرایندِ محاسبه شده، است.... بدون هیچ باختی، هیچ پیروزی نخواهد بود و هیچ لحظه ای ازهیلینگ و شفا و درخشش نهایی نخواهد بود.

و این یک قیاس محض بین یک رابطه توئین فلیم و یک رابطه کارمایی است.   

 

از: https://goo.gl/oGdxV1