7 اشعه
درون منبع (جهان هستی)، همه یکی هستند و هیچ جدایی وجود ندارد. درست همانطور که نور هنگامی که از یک منشور عبور میکند به 7 رنگ تجزیه می شود، منبع (جهان هستی) به 7 اشعه (شعاع نور) تجزیه می شود هنگامی که از درون منشور جدایی عبور می کند و به پایین، به درون بُعد چهارم و سوم سفر می کند. 7 اشعه (شعاع نور)، 7 توانایی الهیِ منبع (جهان هستی) را ارائه می کنند.
7 اشعه الهی
✨ اولین اشعه که بطور دائم از قلب یکتای جهان هستی جدا می شود، جوهره پدر الهی است و اراده الهی او، درون قدرت، بظهور رسیده است. بنابراین، اولین اشعه، توانایی قدرت است.
✨ دومین اشعه که بطور دائم از قلب یکتای جهان هستی جدا می شود، جوهره مادر الهی است و شکل او در توانایی خِرد، بظهور رسیده است. بنابراین، اشعه دوم، توانایی خِرد است.
✨ سومین اشعه، که از اتحاد اولین اشعه/پدر الهی و دومین اشعه/مادر الهی جدا می شود، جوهره فرزند الهی است و خودآگاه او، در توانایی عشق بظهور رسیده است. بنابراین، اشعه سوم، توانایی عشق است.
✨ اشعه چهارم، توانایی خلوص را ارائه می کند که به فرزند الهی اجازه می دهد تا به درون قلب یکتای جهان هستی عروج کند. بنابراین، اشعه چهارم، توانایی خلوص است.
✨ اشعه پنجم، توانایی حقیقت را ارائه می کند که به فرزند الهی اجازه می دهد تا خودش را شفا بخشد و از طریق علم پیشرفت کند. بنابراین، اشعه پنجم، توانایی حقیقت است.
✨ اشعه ششم، توانایی نیایش است که به فرزند الهی اجازه می دهد تا خداوند/برتر/هر آنچه که الوهیت دارد را صدا بزند. بنابراین، اشعه سوم، توانایی نیایش است.
✨ اشعه هفتم، توانایی رسوب کردن است که به فرزند الهی اجازه می دهد تا درون خداوند از طریق رسوب کردن، یا بظهور رسیدن، بر بُعد های پایین تر، تکامل یابد. بنابراین، اشعه هفتم، توانایی رسوب کردن است.
این 7 اشعه، که درون وحدت در بُعد های بالاتر وجود دارند، 7 تقسیم طبیعی همه منبع (جهان هستی) هستند همانطور که منبع (جهان هستی) خودش را در بُعد های سوم و چهارم ابراز می کند.
